عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) در ادامه مباحث فقه قرآن گفت: عدم جواز مس قرآن بدون داشتن وضو، تنها شامل خود عبارات قرآن و نه ترجمه آن است ضمن اینکه اعجاز قرآن نیز تنها به خود الفاظ عربی آن است.
وی افزود: مس ترجمه اسامی مقدس مانند پیامبر(ص) و سایر ائمه(ع) و الله و ... جایز نیست لذا در ترجمه نیز این مسئله باید رعایت شود.
این مترجم و مفسر قرآن کریم با طرح این سؤال که مس ترجمه بدون وجود اسامی مقدس چه حکمی دارد؟ عنوان کرد: در این مورد فرموده‌اند که جایز است زیرا برای عدم جواز مس آیات قرآن، آیه و روایت وجود دارد ولی این آیه و روایت شامل ترجمه نمی‌شود.
دکتر رضایی اصفهانی با اشاره به آیه «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» (۷۹ واقعه) گفت: اگر ضمیر این آیه به همین قرآن موجود و حتی لوح محفوظ باز گردد در این صورت جواز مس توسط مطهرون به خود آیه و نه ترجمه آن بازگشت دارد.
این محقق و قرآن‌پژوه و رئیس مدرسه عالی قرآن و حدیث در پاسخ به این شبهه که برخی گفته‌اند که وقتی سخن از عدم مس قرآن به میان می‌آید در عرف، قرآن و ترجمه را با هم شامل می‌شود لذا باید در فهم عبارت و لغت به فهم عرف مراجعه شود عنوان کرد: اسم اولیه قرآن، مصحف بوده است که همان قرآن جمع‌آوری شده بود که ترجمه‌ای هم نداشته است ضمن اینکه اگر در زبان عرف، به کسی بگوییم قرآن برای ما بیاورد و قرآن بدون ترجمه را هم به عنوان قرآن برای ما خواهد آورد.
دکتر رضایی اصفهانی با بیان اینکه بیش از صد ترجمه متفاوت از هم داریم اظهار کرد: اعجاز قرآن در چند نکته نهفته است؛ اول اینکه بهترین عبارت و لغت انتخاب شده مثلا در سوره کوثر، کلمه کوثر به عنوان بهترین لغت و معنا انتخاب شده است و در بهترین ترکیب این سوره شکل گرفته که بشر نمی‌تواند این کار را انجام دهد زیرا علم بشر محدود است.
حجت الاسلام رضایی اصفهانی تاکید کرد: اگر خارج از متن قرآن، کسی با نیت نوشتن قرآن، اقدام به نوشتن برخی واژه‌ها کند که جایز نیست بدون وضو دست بزند ولی اگر واژه‌ای از قرآن را بدون نیت قرآن، بنویسد مشکلی ایجاد نخواهد شد.
بازتاب خبر در رسانه ها :
سامانه پیامکی : ۳۰۰۰۲۱۹۰۰۲
فکس :۰۲۵۳۷۸۴۲۰۷۴
info@dqat.ir
